آنچه که باید شما قبل از انتخاب فیبر سینگل مد بدانید
کابل فیبر نوری به دو نوع اصلی سینگل مود و مالتی مود تقسیم می شود. فیبر مالتی مود شامل انواع OM1، OM2، OM3، OM4 می باشد. از لحاظ مشخصات اولیه دو نوع فیبر سینگل مود وجود دارد. یکی از این دو نوع از سری G.65x ITU-T است، این مقاله سریG.65x ITU-T را معرفی می کند.
۱۹ نوع فیبر سینگل مود با مشخصات متفاوت توسط ITU-T تعریف شده است (در جدول زیر نشان داده شده است). گونه‌های متنوع دارای حوزه‌‌های کاربردی متفاوتی می باشند. از تغییر مشخصات فیبر سینگل مود، تکامل فن آوری سیستم انتقال را می توان دریافت. از آنجا که انواع بسیاری فیبر سینگل مد وجود دارد، برای به دست آوردن عملکرد عالی با کمترین هزینه کدام یک را باید انتخاب کرد؟ موارد زیر مربوط به هر یک از مشخصات است که جزئیات آن نیز قابل مشاهده است.
ITU-T G.652
فیبر ITU-T G.652 نیز به عنوان استاندارد SMF (فیبر سینگل مد) شناخته شده و این نوع فیبر در اکثر موارد استفاده می شود. معمولا در چهار کلاس (A، B، C، D) عرضه می شود. کلاس A و B دارای پیک آب است. در کلاس C و D پیک آب، برای عملیات در طیف کامل، از بین برده شده است. تار فیبر نوری G.652.A و G.652.B با پراکندگی صفر، نزدیک طول موج ۱۳۱۰ نانومتر، که برای بهره برداری بهینه در باند ۱۳۱۰ نانومتر طراحی شده است. آنها همچنین می توانند در باند ۱۵۵۰ نانومتر عمل کنند، اما این منطقه با توجه به پاشندگی بالا، برای آن ها بهینه نمی باشد. دو رشته تار معمولا در سیستم های شبکه LAN و MAN استفاده می شود. در حالی که در G.652.C و G.652.D پیک آب کاهش یافته است و می تواند در محدوده طول موج بین ۱۳۱۰ نانومتر و ۱۵۵۰ نانومتر، (CWDM) در انتقال استفاده شود.
ITU-T G.653
فیبر ITU-T G.653 به طور نسبی دارای یک ساختار پیچیده تر در هسته بوه و از هسته کوچک تری برخوردار می باشد و طول موج صفر پراکندگی رنگی به ۱۵۵۰ نانومتر منتقل شده است که با کمترین افت در فیبر منطبق می باشد. این نوع فیبر می تواند این ناسازگاری بین بهترین پهنای باند در یک طول موج و کمترین تضعیف در طول موج دیگر را مدیریت کند. بنابراین فیبر G.653 نیز فیبر با پراکندگی منتقل شده (DSF) نامیده می شود که اندازه هسته کوچکتری دارد و برای مسافت های طولانی سیستم انتقال همراه با تقویت کننده های فیبر با محتویات اربیم (EDFA) بهینه شده است. اگر چه، تمرکز بالای توان در هسته فیبر ممکن است اثرات غیرخطی تولید کند. چه چیز دیگری اتفاق می افتد؟ ترکیب چهار موج (FWM) در یک سیستم تقسیم بندی مولتی پلکس طول موج متراکم (DWDM) با پراکندگی رنگی صفر رخ می دهد، و باعث تداخل غیر قابل قبول و تداخل کانالها می شود.
ITU-T G.654
G.654 معروف است به تار و کابل فیبر نوری که خصوصیات و ویژگیهای آن جابه جایی طول موج قطع می باشد. این نوع تار فیبر نوری دارای هسته با اندازه بزرگتر که از سیلیس خالص برای رسیدن به عملکرد مناسب در باند موج ۱۵۵۰نانومتر و مسافت های طولانی با تضعیف کم ساخته شده است. این نوع تار پراکندگی رنگی بالایی در ۱۵۵۰ نانومتر داشته اما نمی تواند در پراکندگی رنگی بالای ۱۳۱۰ نانومتر کار کند. این نوع تار انتقال دهنده سطوح توان بالا بین ۱۵۰۰ نانومتر و ۱۶۰۰ نانومتر می باشد که به طور عمده برای مسافت های طولانی زیر دریا و اقیانوس طراحی و استفاده می شود.
ITU-T G.655
G.655 را به عنوان فیبر با پاشندگی انتقال و شیفت یافته غیر صفر (NZDSF) می شناسند. مقدار پاشندگی رنگی در باند ۱۵۳۰-۱۵۶۰ نانومتر کنترل شده و کوچک می باشد، ناحیه ای که بهترین طول موج برای کار تقویت کننده ها می باشد و هسته بزرگتری نسبت به فیبر G.653 دارد. فیبر NZDSF می تواند با حرکت دادن طول موجی که در آن پاشندگی صفر است در خارج از ۱۵۵۰ نانومتر ، ترکیب چهار موج و اثرات غیرخطی دیگر را بی اثر کند. دو نوع از NZDSF، شناخته شده به عنوان NZDSF(D-) و NZDSF(D+) وجود دارد که هر یک دارای یک شیب مثبت و منفی بر حسب طول موج دارند. G.655 انتقال در مسافت های طولانی در سیستم DWDM را ساپورت می کند.
ITU-T G.656
فیبر G.656 معروف به فیبر با پاشندگی متوسط (MDF) می باشد. این فیبر برای دسترسی محلی و فیبر با مسافت های طولانی که درمحدوده ۱۴۶۰ نانومتر و ۱۶۲۵ نانومتر کار می کند، طراحی شده است. این نوع فیبر می تواند سیستم مخصوص مسافت های طولانی که با استفاده از انتقال CWDM و DWDM در محدوده طول موج مشخص انجام می شود را پشتیبانی کرده و در عین حال، اجازه می دهد تا CWDM در مناطق شهری آسان تر استقرار یابد و افزایش ظرفیت فیبر در سیستم های DWDM به راحتی انجام شود.
ITU-T G.657
فیبر G.657 با تار فیبر G.652 در طراحی هیچ فرقی ندارد اما در حساسیت نسبت به خم دارای عملکرد های مختلف می باشد. این امر اجازه می دهد تا الیاف بدون تأثیر بر عملکرد خم شوند. این کار از طریق یک شیلد و سپر نوری که منعکس کننده نور منحرف شده به داخل هسته بوده و از تضعیف و اتلاف نور در روکش کلدینگ جلوگیری می کند، عملی می شود. در واقع، کنترل شعاع خم در زمینه هایی مانند کاربردهای FTTH سخت می باشد. G.657 آخرین استاندارد برای کاربردهای FTTH است و همراه با G.652 اغلب در آخرین بخش های شبکه های فیبر نوری استفاده می شود.
نتیجه گیری
از مطالب بالا، در می یابیم انواع تارهای سینگل مود کاربردهای مختلفی دارد. G.653 که اغلب در سیستم WDM به کار می رفت به دلیل برخی از مشکلات ،دیگر استفاده نمی شود و با فیبر G.655 جایگزین شده است. G654 عمدتا برای استفاده زیر دریایی به کار گرفته می شود. G656 برای طول موج های خاصی طراحی شده است. G.657 با G.652 یکسان است اما شعاع خم بزرگتری نسبت به G.652 دارد که به ویژه برای کاربردهای FTTH مناسب است. در حال حاضر درک بهتر از این تارهای فیبر نوری سینگل مود به شما کمک خواهد کرد تا مناسب ترین فیبرممکن را انتخاب نمایید.